środa, 25 kwietnia 2012

Zawsze kochane

Każdego spotka w życiu refleksja. W domowym zaciszu, gdy dzieciaki smacznie śpią, zastanawiamy się co z nich wyrośnie, jacy będą, dla nas, dla otoczenia, dla innych. Czy będziemy z nich dumni?? A może sprawią nam ból, rozczarowani?? Każdy rodzic zastanawia się nad przyszłością swego maleństwa. By zapewnić mu jak najlepszy start w życiu. Tak czy siak, zawsze pozostaną te istotki w naszych sercach, nawet jak będą mieli własne rodziny /obserwacja moich rodziców/.
Okazujcie jak najwięcej czułości i miłości swoim pociechom, nie obejrzycie się a będą mieli po naście lat.  Będą mieli wspaniałe wspomnienia z rodzinnego domu - ciepła, miłości i zrozumienia. To samo przekaże swemu potomstwu. I tak się kręci wszystko. Rodzina, dzieci, wnuki itd.
Zawsze kochane choć już same wyleciały z gniazd, założyły rodziny. My się martwimy, bo kochamy. Kochamy i się martwimy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz